Logo-NLbe

Zijn: de ideale wereld
Nu noodzakelijker en gemakkelijker te realiseren dan ooit
Zijnsontwikkeling: de enige Weg naar het Zijn

geloof_inquisitie1Belemmering van zijnsontwikkeling.

Sinds het begin van ons bestaan streven we naar het Zijn. Tot op heden is dat niet gelukt. Het verzet van ons uiterst slimme, krachtige en op beheersing en zelfoverleving gerichte ego was ons kennelijk de baas. Deze pagina is bedoeld om dat verzet, die belemmering van zijnsontwikkeling, waar de inquisitie het meest afschrikwekkende voorbeeld van is, in de huidige tijd zichtbaar te maken zodat we ons er van kunnen ontdoen.

 


In deze tijd is de belangrijkste belemmering van zijnsontwikkeling de volgende door velen gehanteerde gulden leefregel voor fatsoen:

En gelijk gij wilt dat u de mensen doen zullen, doet gij hun ook desgelijks (Lucas, 6:31).
Of anders gezegd: Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

Deze leefregel belemmert zijnsontwikkeling om de volgende redenen:

  1. De leefregel is bedoel om onprettige/pijn gevoelens te vermijden. Dat is onzinnig omdat pijngevoelens de afgescheidenheid zijn van je diepste ideaal, te weten het Zijn: het zijn wie je echt bent, je volmaakte vrijheid en verantwoordelijkheid, je balans, het Goede zijn en doen, je volmaaktheid, je Midden, je Kern, je Hart, je Wezen, je Ziel, enz. Alleen via het ervaren en vervolgens accepteren en doorvoelen van je gevoelens kun je één worden met je Ware Zelf die de innerlijke waarnemer, het bewustzijn, is van je gevoelens. Of anders gezegd, kun je het Zijn realiseren.
  2. De leefregel roept op tot zelfmanipulatie, tot het zelfopleggen van dogma's, tot zelfdwang, tot innerlijke onvrijheid. Daarmee ben en blijf je in gevecht met jezelf. Een gevecht dat alleen te verliezen is. En nu na zo veel millennia ook inderdaad verloren wordt. De mensen willen immers geen dogma's meer. Ze willen zichzelf zijn. Ze willen vrij zijn. Vandaar de crisis van de instituties kerk (religie), staat (ideologie) en Wetenschap (kennis) in de vorm van respectievelijk de leegloop van de kerk, de kloof tussen burger en politiek, de uitval uit het onderwijs (onafgemaakte opleidingen, kennis opdoen slechts voor het diploma, voor baanzekerheid).
  3. Het is in wezen onmogelijk om precies te weten wat een ander zal voelen als gevolg van jouw acties. Denk je dat wel te weten en ernaar te handelen, dan ben je bezig met "invullen". Daarmee ga je voorbij aan je eigen (ongemanipuleerde) echtheid en aan dat van de ander. Wees jezelf en laat de ander dat ook zijn. Jij bent niet verantwoordelijk voor de gevoelens van een ander en de ander niet voor die van jou. Neem verantwoordelijkheid voor je eigen gevoelens, want ze zijn van jou en bovendien moet je ze voelen om het Zijn te realiseren. Dit betekent natuurlijk niet dat je geen grenzen mag stellen. Doe dat echter niet vanuit je gevoelens, maar laat het over aan je Ware Zelf.
  4. De leefregel houdt het bepaald worden door je bewuste en onbewuste gevoelens als haat, minachting, miskenning, angst, eenzaamheid, onzekerheid, enz. in stand. Of kortweg, houdt je ego in stand. Aangezien gevoelens dualistisch zijn, houdt de leefregel de verdeeldheid in stand. Daarmee voorkomt het de eenheid in verscheidenheid die inherent is aan het (singulaire) Zijn en waar we als mensheid al sinds het begin der tijden zo intens naar verlangen.

Wil je de vernieuwingen van deze pagina ontvangen, abonneer je dan via rss-logo31x31 
Wil je bericht van ieder nieuw artikel per email ontvangen, abonneer je dan op de weblog van NLbe www.kwantumsprong.blogspot.nl.

Het auteursrecht verbiedt artikelen integraal op internet te zetten. Om die reden zijn ze via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. op te vragen.

Hirsch Ballin: Het wordt tijd de waarde van het recht voor vrijheid te herontdekken

Waarde-van-het-recht-voor-vrijheid-02Waarde-van-het-recht-voor-vrijheid-01De onderstaande tekst is bedoeld als reactie op het artikel van Hirsch Ballin en voor plaatsing in de media.

Zonder recht geen vrijheid, zonder vrijheid geen recht. Dat is de stelling van de voormalige minister van Justitie Ernst Hirsch Ballin in zijn 5 mei lezing. Maar klopt het dat we het recht nodig hebben om vrij te zijn en dat we vrij moeten zijn om het recht te kunnen hebben? Zo ja, dan zitten we met het zogenaamde ‘kip en ei probleem’ waar geen antwoord op te vinden is. Bovendien zijn regels en wetten niet alleen vrijheidcreërend, maar ook vrijheidbeperkend. We moeten dus naar een ander niveau van inzicht. Dat betreft het inzicht dat we op aarde leven en daardoor de gevangene zijn van de materie, een toestand die bekend staat als het ego. En dat het zijn van ons ego de reden is waarom we ons niet volmaakt vrij voelen en daardoor blijven streven naar vrijheid. Realiseren we die volmaakte vrijheid door middel van het recht? Dus door middel van materie, van vorm, van structuur, van regels en wetten? Het antwoord is nee, want dan blijven we gevangen in de materie en dus in het kip en ei probleem en het vrijheidbeperkende van het recht.

Hoe realiseren we die volmaakte vrijheid dan wel?
Het antwoord is vanzelfsprekend door ons te bevrijden uit ons ego. Of anders gezegd door ons te bevrijden uit ons deel-zijn en daarmee ons geheel-zijn te realiseren. Of weer anders gezegd, door ons te bevrijden van de dualiteit (de tegenstellingen, de verscheidenheid) en één te worden met de singulariteit (de eenheid). Een eenheid die bekend staat als het Zijn (wie we echt zijn).

Wat is het Zijn in ons?
Het feit dat we ons bewust kunnen zijn van de dualiteit en daarmee van de vrijheid en onvrijheid, betekent dat we de waarnemer ervan zijn en dus iets zijn dat vrij/los is van de vrijheid en de onvrijheid. Die waarnemer, genaamd het Ware Zelf, moet derhalve de singulariteit, de eenheid, het geheel, zijn. En dat betekent dat het één zijn met ons Ware Zelf ons Zijn is. Is de singulariteit van ons Ware Zelf de volmaakte vrijheid? Ja, omdat daarin de dualiteit tussen vrijheid en verantwoordelijkheid als zijnde de beperking van vrijheid overstegen is. Hetgeen betekent dat de vrijheid en de verantwoordelijkheid één oftewel volmaakt zijn. Want zonder volmaakte verantwoordelijkheid is er geen volmaakte vrijheid. Waarom is het Zijn de volmaakte verantwoordelijkheid? Omdat verantwoordelijkheid het goed omgaan met de ander(en), het milieu oftewel met het geheel is en het handelen vanuit je Zijn, als zijnde het één zijn met je Ware Zelf, het handelen vanuit dat geheel is.

Levert ons Zijn de vrijheid in de zin van de afwezigheid van onderdrukking op?
Ja, omdat onderdrukking confrontatie is en het leven zelf ons via confrontatie naar ons Zijn helpt en dat niet langer nodig is in het Zijn.

Hoe realiseren we het Zijn?
Daartoe dienen we te beseffen dat we niet alleen de waarnemer van onze vrijheid en onvrijheid zijn, maar van al onze gevoelens zoals onze angst, miskenningspijn, machteloosheid, begeerte, wantrouwen, haat/woede, minachting, liefde, enz. En ons tegelijk te beseffen dat die gevoelens een in gedachten gevatte wil hebben, want anders zouden we niet kunnen zeggen: “luister niet naar je angst”. Als de waarnemer, ons Ware Zelf, de singulariteit, is, dan zijn onze gevoelens en de wil ervan de dualiteit, de materie oftewel ons ego. Dit betekent dat zolang we ons ego zijn onze wil bestaat uit de wil van onze bewuste en onbewuste gevoelens. Een wil die te herkennen is aan het weten of willen weten wat we willen oftewel aan de schijnzekerheid die inherent is aan de materie.

De ervaring leert dat voor de transitie van ego naar Zijn het ego letterlijk dient te sterven. Voor het ego is het dus van levensbelang om de wil ervan in stand te houden. Dat geschiedt in de vorm van onze weerstand tegen het praten over gevoelens, het verantwoordelijkheid nemen ervoor (niet de ander de schuld ervan geven) en vooral het innerlijk toelaten en er doorheen gaan ervan. Om ons uit ons ego te bevrijden dienen we die weerstand te overwinnen. Dat is bekend, omdat we weten dat het toelaten van gevoelens, dat al geschiedt in het praten erover, bevrijdend is. Om één te worden met de volmaakte vrijheid (en verantwoordelijk) van ons Ware Zelf oftewel te Zijn moeten we dus niet, zoals Hirsch Ballin zegt, de waarde van het recht herontdekken, maar de wil van onze gevoelens negeren en daarmee onze gevoelens toelaten oftewel aan zijnsontwikkeling doen. Het probleem is dat deze universele Weg naar het Zijn, die door het leven zelf gedirigeerd wordt, ontbreekt in de samenleving. Dit ondanks de vele methoden die beweren het Zijn of andere benamingen daarvoor dan wel eigenschappen ervan zoals balans en rust te realiseren.

Het feit dat Hirsch Ballin vrijheid afhankelijk maakt van het recht en derhalve de realisering van de volmaakte vrijheid belemmert, betekent dat hij zijnsontwikkeling belemmert.

Vraag het artikel, genaamd 'Waarde van het recht voor vrijheid', op via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Bron: NRC 6 en 7 mei 2013
Illustratie: Arcadio Esquivel

0
0
0
s2sdefault
powered by social2s
streep-bottom
nieuwsbriefdonateurs boekcontact